با پیشرفت هنر عکاسی در ایران به ویژه در زمان ناصرالدین، شاه قاجار علاقه فراوانی به مستند نمودن تحولات نظامی، سیاسی و اجتماعی روزگار خود نشان داد. یکی از اولین کوششهای ناصرالدین شاه برای به تصویر درآوردن صحنه های عملیات جنگی اعزام عکاس فرانسوی به نام «هانری دوکولیبوف دوبلوکویل» با سمت عکاس نظامی به جبهه نبرد مرو در جنگ با ترکمنها (1277 ه.ق/ 1860 میلادی ...
در این تصویر محمد رضا و فرح پهلوی در آئین برگزاری جشنهای دوهزار و پانصد ساله شاهنشاهی ایران در برابر آرامگاه کوروش در پاسارگاد فارس مشاهده می شود . . .
شاید تصور شود برخلاف امروز که شکار در اکثر نقاط کشور امری غیرقانونی محسوب می شود در روزگار قاجار مردم می توانستند به راحتی دست به شکار بزنند و حتی مردم بخشی از گوشت مورد نیاز خود را از این راه تامین می کردند؛ اما واقعیت این است که حداقل در تهران واقعیت غیر از این بوده است . . .
شبهه مهمی که در باره شیخ فضل الله مطرح شده است و همچنان نیز در این باره طرح بحث می شود، همراهی و همکاری او با محمدعلی شاه و تلاش برای تداوم قدرت اوست. بنابراین برای رفع این مسئله باید به سوالی مهم پاسخ دهیم . . .
با پیروزی انقلابیون در روسیه و سقوط حکومت تزار و شعارهای با آب و تاب انقلابیون کمونیست روس بسیاری از ملل دنیا از جمله مردم ایران گمان کردند که شعارهایی نظیر لغو قراردادها و نظایر آن تداوم خواهد داشت. مامور سیاسی موقت دولت شوروی در این باره می گوید . . .
در لا به لای اسناد و مدارک باقیمانده از مکاتبات سفارت آمریکا در ایران با وزارت امورخارجه مطالبی وجود دارد که از تلاشهای بی وقفه این دولت برای اصلاح رابطه خود با ایران انقلابی حکایت دارد. در یکی از این مکاتبات که در تاریخ 29 مرداد 1358 و توسط «لینگن» خطاب به وزارت امور خارجه آمریکا نگاشته شده درباره سیاستهای کوتاه مدت و بلندت مدت آمریکا در قبال ایران ...
رونالد ریگان در دهه 1970 میلادی در زمره جمهوریخواهانی قرار داشت که حامی تحکیم بنیادهای حکومت پهلوی و تقویت نظامی و اقتصادی رژیم شاه بود. او از جمله کسانی بود که مقامات بلندپایه حکومت پهلوی هر بار به هنگام تلاش برای جلب حمایتهای مالی و اقتصادی و نظامی کاخ سفید، به آنان متوسل میگردید . . .
شهر تبریز، به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای کنونی ایران، دیر زمانی از شهرهای مهم سیاسی و چه بسا مهمترین شهر ایران محسوب میشده است. این شهر در برخی از دورههای مهم تاریخی، به عنوان پایتخت سیاسی برخی از سلسله حکومتهای پادشاهی انتخاب شده است. همچنین تبریز یکی از شهرهای مهم ایران در دوره قاجار تلقی گشته و آبستن بسیاری از تحولات سیاسی و اقتصادی این دوره ...
نخستین نشانه های استفاده از موسیقی غربی، متعلق به دوره صفویه است.در این دوره برخی از سازهای غربی، از جانب پادشاهان اروپایی به عنوان هدیه، به دربار صفوی ارسال شد. البته سیاست های فرهنگی شاهان صفوی بویژه شاه عباس اول نیز در ورود موسیقی غربی به ایران بی تأثیر نبود . . .
همزیستی مسالمت آمیز ایرانیان با یکدیگر، یکی دیگر از خصائص بارز ملی ایرانیان محسوب می شود. گزارشهای مختلفی بر رفتار مسالمت آمیز ایرانیان با اقلیتهای دینی و قومی داخل ایران نیز توسط جهانگردان خارجی گزارش شده است. در ایران کینه و دشمنی طبقاتی وجود ندارد. . .
. . . عده ای از سربازان قشون ناصرالدین شاه در سر راه شاه اجتماع کرده و چون ماهها حقوق و مواجب خود را دریافت نکرده بودند تصمیم داشتند عریضه ای به شاه دهند. گارد محافظ موکب شاه به ریاست علاء الدوله میرزا احمدخان، درصدد جلوگیری برآمدند و سربازان را به شلاق بستند . . .
امتیاز رویتر را باید یکی از ننگینترین های تاریخ ایران به شمار آورد. امتیازی که در نتیجه آن بخش عمده ای از دارایی های مردم ایران به انگلیسی ها واگذار می شد. این امتیاز تا آنجا عجیب و غریب بود که حتی شخصیتهای انگلیسی نظیر لرد کرزن نیز نیز ابراز شگفتی کرده اند.
نامه اسدالله علم وزیر دربار شاهنشاهی به سیروس فرزانه سرپرست سازمان جلب سیاحان درباره ساخت اقامتگاه روسای کشورها در تخت جمشید بوسیله موسسه ژانسن و اعطای 1000000 فرانک سویس بعنوان ضمانت نامه به شرکت ملی نفت ایران
الکساندر خوتسکو ایران شناس لهستانی بود که تحصیلات خود را در شهر سن پترزبورگ به پایان برد و سپس وارد خدمت تزاری روسیه شد. خوتسکو در دهه 1830 میلادی/ 1245 قمری و در زمان فتحعلی شاه قاجار به عنوان نایب سفارت یا کنسول روسیه وارد ایران شد و در تهران اقامت نمود . . .
در دوره قاجار، نقاره اغلب در مواردی خاص نواخته می شد، از جمله در هر بامداد و شامگاه، در روزهای عید که سلام رسمی برپا می شد، به هنگام جلوس سلطان بر تخت، در روز عید قربان و شبهای رمضان، در تعزیه تکیه دولت و در روزهای اسب دوانی که شاه نیز به سوارکاری می پرداخت. در دوره قاجار، نقاره خانه ها همچنان در ارگ سلطنتی، فعال بودند . . .
یکی از روشهای دول استعماری جهت تضعیف ملت ایران، شناسایی و حذف مهره های لایق و شایسته در دستگاه حکومتی ایران و به ویژه نهاد ارتش بود تا بدین وسیله موجبات نفوذ خود را در ایران به آسانی فراهم نمایند؛ چون این مهره ها بشدت موی دماغ استعمار در جهت غارت و چپاول ثروت ملی ایرانیان بودند . . .
در دهه 1350 و همزمان با اوج گیری قیمت نفت که ثروت عظیمی را نصیب کشورمان کرد، شاه و اطرافیان آن نمی دانستند که چگونه باید این پول را خرج کنند. جالب اینکه بخش زیادی از این پولی که بابت نفت از غربی ها گرفته بودند، به بهانه مختلف به این کشورها باز می گشت. من جمله اینکه شاه حاضر شده بودند، کارخانه های ورشکسته خارجی را بخرد . . .
کشت و کشتارهای سال 1357 به خوبی می توانست پایان عمر حکومت پهلوی را نشان دهد. این کشتارها در رسانه های غربی نیز بازتاب می یافت و جالب اینکه حتی مسئولان سفارتخانه خارجی نیز به این نتیجه رسیده بودند که پایان عمر حکومت پهلوی نزدیک است . . .